अभंग निरुपण

पतितपावना जानकीजीवना । वेगी माझ्या मना पालटावें ॥ धृ ॥भक्तीची आवडी नाही निरंतर । कोरडें अंतर भावेंविण ॥ १ ॥माझे मीतूंपण गेले नाही देवा । काय करूं ठेवा संचिताचा ॥ २ ॥रामदास म्हणे पतिताचें उणें । पतितपावनें सांभाळावे ॥ ३ ॥ ‘रामदास काय म्हणाले?’ या पुस्तकाची पहिली आवृत्ती १९९९ साली प्रकाशित झाली. पण त्यासाठी समर्थ […]

चाले हे शरीर कोणाचिये सत्ते । कोण बोलवीते हरीवीण ॥ १ ॥देखवी ऐकवी एक नारायण । तयाचे भजन चुको नये ॥ २ ॥मानसाची देव चालवी अहंता । मीच एक कर्ता म्हणो नये ॥ ३ ॥वृक्षाचेहि पान हाले ज्याची सत्ता । राहिली अहंता मग कोठे ॥ ४ ॥तुका म्हणे विठो भरला सबाह्य । उणे काय आहे

वैष्णवजन तो तेने कहिअे, जे पीड पराई जाणे रे; परदुःखे उपकार करे तोये, मन अभिमान न आणे रे ॥ धृ ॥ सकळ लोकमां सहुने वंदे, निंदा न करे केनी रे; वाच काछ मन निश्चळ राखे, धन धन जननी तेनी रे ॥ १ ॥ समदृष्टी ने तृष्णा त्यागी, परस्त्री जेने मात रे; जिह्वा थकी असत्य न

एक अनेक बिआपक पूरक, जत देखऊ तत सोई ।माइआ चित्र विचित्र बिमोहित, बिरला बूझै कोई ॥ १ ॥सभु गोबिंदु है सभु गोबिंदु है, गोबिंदु बिनु नही कोई ।सूतु एकु मणि सत सहंस जैसे, ओति पोति प्रभु सोई ॥ धृ ॥जल तरंग अरु फेन बुदबुदा, जलते भिन्न न कोई ।इह परपंचु पारब्रह्म की लीला, बिचरत आन

घेई घेई माझे वाचे । गोड नाम विठोबाचे ॥ धृ ॥डोळे तुम्ही घ्यारे सुख । पाहा विठोबाचे मुख ॥ १ ॥तुम्ही आईका रे कान । माझ्या विठोबाचे गुण ॥ २ ॥मना तेथे धाव घेई । राहे विठोबाचे पाई ॥ ३ ॥तुका म्हणे जीवा । नको सांडू या केशवा ॥ ४ ॥ प्रबोधिनीत एक मोठा कार्यक्रम

उंबरातील कीटका । हेचि ब्रह्मांड ऐसे लेखा ॥ धृ ॥ऐसी उंबरे किती झाडी । ऐशी झाडे किती नवखंडींं ॥ १ ॥हेचि ब्रह्मांड आम्हासी । ऐसी अगणित अंडे केसींं ॥ २ ॥विराटाचे अंगी तैसें । मोजू जाता अगणित केश ॥ ३ ॥ऐशा विराटाच्या कोटी । साठविल्या ज्याच्या पोटी ॥ ४ ॥तो हा नंदाचा बालमुकुंद । तान्हा

माधव माली एक सयाना । अंतरिगत रहै लुकाना ॥ धृ ॥आपै बाडी आपै माली । कली कली कर जोडै ।पाके काचे काचे पाके । मनिमानै ते तोडै ॥ १ ॥आपै पवन आपै पाणी । आपै बरिषै मेहा ।आपै पुरिष नारि पुनि आपै । आपै नेह सनेहा ॥ २ ॥आपै चंद सूर पुनि आपै । आपै

राम आकाशीं पाताळी । राम नांदे भूमंडळी ।राम योगियांचे मेळी । सर्व काळी शोभतो ॥धृ ॥राम नित्य निरंतरी । राम सबाह्य अंतरी l राम विवेकाचे घरी । भक्तीवरी सांपडे ॥ १ ॥राम भावे ठायींं पडे । राम भक्तांसी सांपडे ।राम मीपणें नातुडे । मौन घडे श्रुतींंसी ॥ २ ॥राम योग्यांचे मंडण । राम भक्तांचे भूषण

दुर्लभ नरदेह जाला तुम्हां आम्हां । येथें साधूं प्रेमा राघोबाचा ॥१॥अवघे हातोहातींं तरों भवसिंधु । आवडी गोविंदु गाऊं गीतींं ॥२॥हिताचिया गोष्टी सांगूं एकमेकां । शोक मोह दुःख निरसूं तेणें ॥३॥ एकमेकां करूं सदा सावधान । नामी अनुसंधान तुटों नेदूं ॥४॥घेऊं सर्वभावें रामनाम दीक्षा । विश्वासें सकळिकां हेंचि सांगों ॥५॥नामा म्हणे शरण रिघों पंढरीनाथा । नुपेक्षी