क्षितिज नवे मज सतत बोलवी, साथीला सन्मित्र हवे
आज एकटा, अनघड जरि मी, मनात अंकुर हा उगवे
क्षितिज नवे रे, क्षितिज नवे ।। ध्रु. ।।
निद्रेमधुनी जागा होता नवाच मी मजला दिसतो
उलगडणारी दुनिया भवती मी मध्ये माझा नसतो
साखरझोपेमधली हसरी स्वप्नमालिका अवतरते
कठोर अवघड सारे सरुनी आसमंत होती हिरवे ।। १ ।।
चुटकीसरशी सुटती गणिते गूढ समस्या आकळती
शतकांमधल्या उग्र लढाया जिंकुनिया मी छत्रपती
ग्रहगोलांची भ्रमणे अगतिक आणिक नियती सर्व कळे
अज्ञानाचा तिमिर सरे अन् ज्ञानाचा सविता उगवे ।। २ ।।
हिरमुसलेले नुरले कोणी आणि पांगले जे रडवे
मलाच माझे रूप उमजता मित्र मिळाले सर्व नवे
मी न एकटा माझ्या सोबत विहंगमांचे भव्य थवे
सर्वांसाठी एकच गाणे प्रबोधनाचे हे उजवे ।। ३ ।।