वैचारिक

घरात बेकी, दारात बेकी, बेकीचा पाढा आता घोकायचा नायएकीचं गुपित जाणून जगात, एक दिलानं नांदायचं हाय ! ॥धृ॥ कथा न्‌‍ कीर्तन, पुराणातली वांगीसमद्यात एकीची जपलीया सांगीआपल्याच डोक्यात बेकीच्या खुळानंभुतागत नाच ह्यो मांडलाय काय?बेकीच्या नादानं, भांडान-तंट्यानंकुणाचं भलं कधी झालंय काय? ॥१॥ निर्मळ मनाची निर्मळ वाणीसमद्यांच्या भल्याची कळकळ मनीआपल्याच कष्टानं, हिकमत, हिमतीनंआपलंच रूपडं सुदरायचं हायकाजळी लोटून, बावन्नकसाचीझळाळी […]

हा उंच लहरतो गगनावरी ध्वज हिंदुत्वाचा|सर्व दिशांनी मुक्त घोष ये हिंदू एकतेचा ॥ ध्रु.॥ उज्ज्वल इतिहासाला स्मरून भविष्य रचतानाध्येयपथावर निरलसतेने सेवा करतानाविजिगीषू प्रतिभेला नूतन स्फूत देतानाएक तत्त्व अन्‌‍ एक सत्य हा सुमंत्र हिंदुत्वाचा ॥१॥ ज्ञानाच्या नित प्रबोधनाची आकांक्षांच्या पूतचीपिढ्या पिढ्यांनी अंगीकारल्या हिंदू जीवन रीतींचीहिन्दुभूमी ही नाही कुणाही द्रोही उपऱ्यांचीसवाल नाही अन्य कुणाच्या उसन्या स्वामित्वाचा ॥२॥

ऊठ भारता, आठव फिरुनी तेजस्वी इतिहासगतवैभव ते मिळवायाचा, लागो तुजला ध्यास॥ध्रु.॥ तुला न भीती कळिकालाचीजागव श्रद्धा नचिकेत्याचीअशक्य तुज ना काही, असता आत्म्यावर विश्वास॥१॥ करी गर्जना निर्भयतेनेअंतरिच्या त्या सामर्थ्यानेमोहतमातुन प्रकाशाकडे होवो नित्य प्रवास॥२॥ त्यागातच सार्थक जन्माचेकरी स्मरण या आदर्शाचेतुजसाठी ना जगतामधले कुठले भोगविलास॥३॥ विक्रम आणिक वैराग्याचासंगम तुझिया ठायी साचात्याच संगमी पुण्य स्नान हे घडो सर्व जगतास॥४॥

अजिंक्य करू या जगतामध्ये अपुला हिन्दुस्थानशपथ घेऊनी सिद्ध जाहलो हाती घेऊन प्राण ॥ध्रु.॥ हिंदू म्हणुनी जन्मा आलो वेदांच्या सांगातीसिंधूतुन अवतरली येथे पुण्यसलिल संस्कृतीअभ्युदय अन्‌‍ नि:श्रेयाची जननी हीच महान! ॥१॥ गगनाहुन व्यापक हो ठरला अपुला हिंदूधर्महृदयाच्या गाभारी जपले ज्ञान भक्ति अन्‌‍ कर्मचित्‌‍शक्तीला नाही उरले अद्वैताचे भान॥२॥ काळाला पचवून निर्मिला तेजोमय इतिहाससत्यासाठी रक्त सांडले जागविले धर्मासशौर्य वीर्य

धगधगत्या त्या मशालीवर मीही वात पेटवून घेतलीअप्रूपाचा हुरूप होताहुशारलो… फुशारलो|कधी कधी आच लागूनआतल्या आत शहारलोमशालीचा आदेश आठवूनमाझा मीच सावरलो|आदेश होताप्रकाशाचा कैवार घेऊनअंधाराशी वैर कराधाऊन जा वाऱ्यासारखेतुटून पडा ताऱ्यासारखे |उंबऱ्याबाहेर पाऊल टाकलंमनामध्ये आण स्मरूनअडीच विती भात्यामध्येएक मूठ वादळ घेऊन|दिपून गेल्या डोळ्यांमध्येएक भव्य स्वप्न लेऊनफुरफुरणाऱ्या ओठांवरतीभैरवाचे गाणे ठेवूनअन्‌‍ हातामध्ये थरथरणारीमाझी इवली ज्योत तेवूनउतणार नाही, मातणार नाहीघेतला वसा

O Lions young of mountain heights !Brilliant stars of darkest nights !That striking strength of yours – Show it now.That blissful light of yours – Throw it now !The ember smould’ring in silent heartsSeize it and turn it into lightning dartsBurn the insolent darkness downThe ashes, tomorrow, will bloom in green.That scalding power of yours

विश्वास है हमारा ऐलान सबको कर देसूरज है कल के हम सबअंधियारा दूर कर दे ॥ध्रु.॥ अन्याय भ्रष्टता को ना देंगे हम सहाराजो है यतीम उनको हो दर खुला हमाराआओ, समझ सकें हम, ऋषियों ने जो सिखायाजो भी है दीन दुखिया – भगवान वो हमारा ॥१॥ बिखराही देंगे उनको बादल जो जल न ढोएँअविरत जो

देवाची जरि ही करणी, विज्ञाने सजवू धरणीदीनअनाथांच्या आधारा यंत्र उभे ठाकेल जनी॥ध्रु.॥ कितीही ढकला वरती तरिही धोंडा खाली गडगडतोवाफ होउनी जाते पाणी ढग त्याचा कैसा बनतो?इथला ढग तिकडे का जातो? वारा का जागा सोडी?उंचावरती थंड हवा का? बर्फ का बने गिरिशिखरी?पडत्या पाण्यावरती बनते वीज कशी सांगा मजलायाच विजेवर नव्या जगाचा डोलारा सारा सजला ॥१॥ एक

प्रबोधनाचे गीत आज हे मुक्त स्वरांनी गाऊपिढ्यापिढ्यांची दृढ चाकोरी ओलांडुनिया जाऊ॥ध्रु.॥ किती जानकी किती द्रौपदी पूर्वसुरींच्या गाथानारीच्या अश्रूंतून सजती आदर्शांच्या कथाकेवळ त्यांच्या पुण्यस्मृतींची नकोत कवने आतानव्या युगाच्या, नव्या उषेची किरणप्रभा जागवू॥१॥ घरट्याच्या चक्रात अडकते स्त्रीची अमूर्त शक्तीअंत:करणा अंध बनविते परंपरांची सक्तीविशाल दृष्टी आप्तजनांची बळ देईल या हातीत्याच बळाने समाजपुरुषा समतामार्गे नेऊ॥२॥ रुंद होत ती क्षितिजे

रुळल्या वाटेवरती चाले भेदरलेला मठ्ठ गडीपंख पसरुनी विहरे त्याला जाई तेथे पायघडी ॥ध्रु.॥ गृहीत असता जुने, पद्धती फार पुराणी ठरलेलीकितीही धावा चाकोऱ्यांनी चाके जखडुनि धरलेली ॥१॥ एक कल्पनालोलक हलता शब्दांना रोमांच फुलेभावसागरा भरती येता लीलासलिला लाख फुले ॥२॥ शब्दाश्मांच्या पलिकडचेही दिसती अंकुर रोज नवेतिमिरातूनहि लख्ख दाखवी प्रतिभाचक्षू भावदिवे ॥३॥ प्रतिसृष्टी आकळते ज्याला प्रतिभास्कर तो भावकवीलोकविलक्षण